H μοντέρνα μοριακή βιολογία μας δείχνει ότι όλες οι μορφές ζωής πάνω στον πλανήτη κωδικοποιούνται σε μια κοινή γενετική γλώσσα, μια βαθιά ενότητα διέπει την επιφανειακή ποικιλία της ζωής. Ολόκληρος ο περίπλοκος Η αστροφυσική μας διαβεβαιώνει ότι το ανθρώπινο σώμα είναι φτιαγμένο από άνθρακα, οξυγόνο, υδρογόνο και άζωτο, από μικρότερες ποσότητες φωσφόρου και θείου και από μικρότερες ποσότητες σιδήρου και άλλων ιχνοστοιχείων. Τα σχετικά ελαφριά στοιιχεία, όπως το άζωτο συμβαίνει μέσα στους πυρήνες των άστρων με τη διαδικασία που λέγεται ''νουκλεοσύνθεση''. Τα βαριά στοιχεία, ο σίδηρος, όπως συμβαίνει με τη σειρά τους από τα ελαφρότερα κ.λ.π. Αν τα άστρα εκραγούν σαν '' σουπερνόβες '' σπέρνουν στο διαστρικό διάστημα τημά τις ουσίες είναι απαίτηση τια τη ζωή. Τα περισσότερα, λοιπόν, τα άτομα που δομούν τα σώματά μας, κατασκευάζονται στην καράδια κάοο Όταν κοιτάμε τον ουρανό τη νύχτα, νοιώθουμε τη συγγένεια με τα φώτα που έχουν γίνει στην κοσμική νύχτα, θυμόμαστε τις αρχέγονες ρίζες μας, συνδεόμαστε με την ίδια μας την ύπαρξη. Είμαστε παιδιά των άστρων, από τον διασκορπισμό της ενέργειας τους συμβαίνει μόνο και με το θάνατό τους που θα διασκεδάσουν στα άστρα για να δημιουργήσουν νέες μορφές ζωής σε άλλους συμπαντικούς τόπους κοιτάξουμε τα πράγματα από μια άλλη προοπτική που θα αποκαλυφθεί μια ακόμη βαθύτερη σχέση. Το πιο απλό άτομο στον πίνακα των στοιχείων είναι το υδρογόνο, είναι το βασικό στατικό της δ eyy α α α α α α mean, opinions Οι πυρήνες όλων σχεδόν των ατόμων υδρογόνου στον κόσμο, βρέθηκαν στο πρώτο ελάχιστα λεπτής κοσμικής έρηices. Γ γέννηση του σύμπαντος προμήθευσε την πρώτη για την κατοπινή σύνθεση των πιο στοιχείων, μεηροδ γονέας σ | Από μια βαθύτερη ένοια μπορούμε να παραδεχτούμε απόψεις τα φυσικά στατικά του σώματος πρχευθείας αποποπόριπτα. Όλα τα opinions τα του συνδέονται άρρηκτα μεταeption τους, υφαίνοντας μία άψογη, ολιστική μονάδα πληροφοiversς. Από μια βαθύτερη ένοια μπορούμε να παραδεχτούμε απόψεις τα φυσικά στατικά του σώματος πρχευθείας αποποπόριπτα. Όλα τα opinions τα του συνδέονται άρρηκτα μεταeption τους, υφαίνοντας μία άψογη, ολιστική μονάδα πληροφοiversς. Από μια βαθύτερη ένοια μπορούμε να παραδεχτούμε απόψεις τα φυσικά στατικά του σώματος πρχευθείας αποποπόριπτα. Όλα τα opinions τα του συνδέονται άρρηκτα μεταeption τους, υφαίνοντας μία άψογη, ολιστική μονάδα πληροφοiversς.

Αν θέλετε να ακουμπήσετε, να ψηλαφίσετε, να πιάσετε στο εσωτερικό ενός άστρου, δεν χάνεται Αρκεί να δίπλα σας, ένα ζώο, να φάτε ένα φρούτο. Όλα αυτά αποτελούνται από χημικά στοιχεία, τα οποία γεννήθηκαν στο εσωτερικό των άστρων. Ο Ήλιος, η Γη και όσα όντα την κατοικούν, ορατά και αθέατα, δημιουργήθηκαν από αστροϋλικά που εκτοξεύθηκαν πριν δισεκατομμύρια χρόνια από κάποια αστρική έκρηξη σουπερνόβα. ? Τίποτα δεν είναι χωριστό τον τετραδιάστατο του συμπαντικού χωροχρόνου, κάθε πλάσμα '' 'είναι' '' 'το άλλο. ενότητα της συμπαντικότητας, με την πλήρη σημασία του όρου, συνεχής και αδιάσπαστη, διασφαλίζει την ενότητα της ανθρώπινης ύπαρξης και μ΄αυτή την έννοια συνιστά την υπερβατική διάσταση του όντος, Ο θάνατος των άστρων είναι ταυτόχρονα το τέλος τους και η αρχή της ζωής. Χωρίς τα χημικά στοιχεία που γεννήθηκαν στο εσωτερικό των άστρων και απελευθερώνονται τη στιγμή των αστρικών εκρήξεων δεν υπάρχουν πλανήτες και δωροφόροι, σύννεφα και βράχια, ή άνθρωποι και ζώα, αφού όλα αυτά είναι φτιαγμένα από τα υλικά που γεννήθηκαν στην κόλαση των αστρικών θανάτων. Είμαστε, όλοι αστροσκόνη, γεννηθήκαμε από το θάνατο των άστρων, φέρουμε το θάνατό τους με τη ζωή μας και κάποια μέρα θα ξαναγυρίσουμε στα άστρα. Όχι ότι θα επιστρέψουμε στα άστρα, αλλά επειδή τα σώματά μας αποτελούνται από μερικά από τα 92 χημικά στοιχεία που υπάρχουν ελεύθερα στη φύση, τα χημικά αυτά στοιχεία δεν θα καταστραφούν αλλά θα διασκορπιστούν στο Σύμπαν, θα ενωθούν με άλλα χημικά στοιχεία που υπάρχουν στα νεφελώματα δημιουργώντας δεύτερης, τρίτης, τέταρτης γενιάς άστρα, νέους πλανήτες και νέα είδη ζωής. Κι έτσι κάποια μέρα θα υπάρξουν κι άλλοι κόσμοι, γεμάτοι με άλλα μόνο, αστρικά μόνο, που θα γεννηθούν από τις στάχτες ενός άλλου πεθαμένου άστρου. Ενός άστρου που σήμερα το λέμε Ήλιο. Με άλλα λόγια, ο κοσμικός χάρτης καταγράφεται ως πληροφορία στη φυσικοχημική δομή των όντων που διαμορφώνει την κοσμική κοινότητα, μια συμπαντική κοινότητα που διέπεται από μια ρυθμική εναλλαγή δημιουργίας και καταστροφής, ανάδυσης μορφών και αφανισμού τους. που θα γεννηθούν από τις στάχτες ενός άλλου πεθαμένου άστρου. Ενός άστρου που σήμερα το λέμε Ήλιο. Με άλλα λόγια, ο κοσμικός χάρτης καταγράφεται ως πληροφορία στη φυσικοχημική δομή των όντων που διαμορφώνει την κοσμική κοινότητα, μια συμπαντική κοινότητα που διέπεται από μια ρυθμική εναλλαγή δημιουργίας και καταστροφής, ανάδυσης μορφών και αφανισμού τους. που θα γεννηθούν από τις στάχτες ενός άλλου πεθαμένου άστρου. Ενός άστρου που σήμερα το λέμε Ήλιο. Με άλλα λόγια, ο κοσμικός χάρτης καταγράφεται ως πληροφορία στη φυσικοχημική δομή των όντων που διαμορφώνει την κοσμική κοινότητα, μια συμπαντική κοινότητα που διέπεται από μια ρυθμική εναλλαγή δημιουργίας και καταστροφής, ανάδυσης μορφών και αφανισμού τους.

Για να αποδεσμεύσουμε αυτό το επιπλέον από τον άνθρωπο που είναι ο άνθρωπος, η υπέρβαση της ανθρωποκεντρικής αυτο- εικόνας, η ''Άνοδος'', από τον περιορισμένο άνθρωπο του ανθρωποκεντρικού ουμανισμού στο εκεταμένο και απεριόριστο κοσμικό πλάσμα, το οποίο αναγνωρίζει ότι η υπαρξή του. δεν είναι διαχωρισμένη αι απομομονωμένη, αντίθετα συνιστά συνύπαρη την κοσμική δημιουράτη, αθατήιι αιγόρτη. Συνύπαρξη όχι μόνο στο περιορισμένο διάστημα που αντιλαμβάνεται ως ζωή, αλλά συνύπαρξη με το συν -όλο του χρόνου, συνύπαρξη με το συν-όλο της κοσμικής εξέλιξης. Ήδη, από την ανάδυση από το αβυσσαλέο βάραθρο του Μηδενός και σε όλες τις φάσεις του μεγάλου χωροχρονικού ταξιδιού που οδήγησε στη συνειδητοποίηση αυτής της εξελίξεως, η ενότητα της ύπαρξης που είναι ο κόσμος είναι αδιάσπαστη, αδιάκοπη και συνεχίζεται. άνθρωπος, ως κόσμος, και το κάθε πλάσμα έχει διατρέχει όλη την κλίμακα του βαθέους χρόνου, πέραν από το σημείο της χωροχρονικής εξέλιξής τους και από τις διαφορές της συνειδητότητάς τους, δηλαδή της κοσμικής ανάπτυξής τους, συγκροτούνται από την ολιστική μονάδα πληροφορίας που συνιστά ο σφαιρικός χωροχρόνος. Ο σφαιρικός χωροχρόνος που συνιστά το συν-όλο όλων των προοπτικών, το αόρατο και το φευγαλέο κέντρο που σχετίζει και συντονίζει τις διαφορές, διασφαλίζοντας την ενότητά τους.

Απαιτείται η ευαισθησία της διασυνδεδεμένης ζωής και η συνείδηση ​​της κοσμικότητας για να ακούσουμε τον ήχο μιας παράξενης μουσικής, η μελωδία, που χαρά της είναι η γέννηση καινούργιων γαλαξιών, η μελωδία, που η θλίψη της είναι ο θάνατος των ήλιων. Η αποδέσμευση από τη μυθολογική διάκριση του χρόνου σε παρελθόν, παρόν και μέλλον, από την οποία παράγεται το εγώ-εαυτός και ο φόβος του θανάτου, μπορεί να συμβάλλει στην επανασύνδεση με τον άλλο κόσμο που μας συνιστά. Η κατάρρευση των φραγμών μεταξύ του εγώ-εαυτού και του άλλου, που διαχωρίζει και προκαλεί συμφορές, μπορεί να αποδεσμεύσει τη συνείδηση ​​από το κέλυφος του εγώ (ατομικού ή συλλογικού) και όπως η πεταλούδα να σπάσει το κουκούλι της για να πετάξει προς τον ήλιο, από τον οποίο αναδύθηκε και από τον οποίο έλαμψε, τον οποίο νοσταλγεί αναζητά στο κοσμικό της. Ερευνητές, Ταξιδιώτες της κοσμικής περιπέτειας αναζητούμε την αποδέσμευση από το χρονικό περιορισμό και την επανασύνδεση με το άχρονο που είναι στην καρδιά της σκέψης και της ψυχής. Το άχρονο συνιστά το α-διανόητο του ανθρώπου, αγγελιοφόρος του οποίου είναι ο ίδιος ο άνθρωπος.